Şimdiye kadar hep sizler benim derdimi dinlediniz ki zaten bu blogu kurmamın amacıda o ama sıra sizde ananonim olarak dertlerinizi anlatın aklımın yettiğince yardımcı olmaya çalışayım bakarsınız başkalarıda sizin derdinize çözüm bulur anonim olarak dertlerinizi yorum yapın
Belki de bunu anlatmaya o kadar ihtiyacım vardır ki... Öncelikle abicim seni ve Şevval ablamı çok sevdigimi belirtmek istiyorum💙 inanıyorum ki çok mutlu ve güzel günler geçireceksiniz. Gelelim iç dökmeye. Yaşım biraz küçük. Üniversite sınavlarına hazırlanıyorum 17 yasindayim. Bu süreç size belki çok önce gelebilir ama benim gibi hedefleri ve hayalleri konusunda idealist olan birisi için çok zor. Şu an bir Anadolu lisesindeyim. Aslında ben Gökdeniz için de yorum yapmıştım orada biraz bahsettim ama üç sene önce kardeşimi kaybettim. Ve ondan sadece üç hafta sonra (tam 21 gün) annem gibi gördüğüm babaannemi kaybettim. Arkadaşım da vesaf etti hatta çok gecemeden anneannem ve dedem... Ama onlar o kadar da beni derinden yaralamadi. ama kardeşim ve babaannem benim için büyük bir şoktu. Onlarla vedalaşamadim. Abi içim çok buruk. Yıllar geçti ama o zamanlar sınav yani LGS (liseye giriş sınavı) çalışıyordum ve babaannemi yanına vs az ugruyordum. Umut'u yani kardesimin bile hastaneye gittiği gün onu öyle öpemedim,vedalaşamadım. Yıllar geçti. Ve biliyor musunuz belki bunu başka birisi okur ona da hitaben diyorum neyi çağırırsanız o gelir. Günün saatleri arasında duanın kabul olduğu bir an varmış derler, kötüyü düşünen o kötüyü yaşar. Nitekim ben babaannemin ölümünü düşündüm,korktum. Ve onu kaybedersem ne olur dedikten belki on saniye sonra onu kahvaltiya çağırırken yerde ölü halde buldum ilk ben gördüm.(Abdest almisti ve namaz kilacakti :)) Ve bunu yaşadım. Geçen yaz annem çok hastalandı. İnanın hep iyiyi düşündüm. Babam annemin hasta olduğuna inanmadı. Annem hep evde kötü olafak biliniyor. Ne yaparsa yapsın eleştiri alıyor o kadar üzülüyorum ki. Babam iş stresi yüzünden kendisine gelemiyor ve evde acısını cikariyor. Abim de aynı şekilde. Her zaman iyi olmaya calisiyorum ama sinir problemlerim var artık kendimi ifade edemiyorum. İnsanlar sanki benden uzaklaşıyor gibi. Görünüş anlamında çok büyük özgüven eksikliği yaşıyorum. Sınav kaygısı yaşıyorum ve bu kaygıyı yaşarken aklıma hep umut ve babaannemi unuttuğum anlar geliyor. Mezarlıklara gittigimde çoğu dostum orda. Biliyor musunuz annem umut vefat ettikten sonra yeniden hamile kalmayı düşündu ama ben hiç istemedim. Ben zaten ablayım o tam tamına altı yıl yaşadı. Ve ben ömrümün sonuna kadar abla olarak kalacağım. Eğer o yaşasaydı inanın ne istiyorsa yapardım ve onu hep başımın üstünde tutardım. Neyse ki Allah daha doğrusunu biliyormuş. Hala onların yokluğunun acısını çekiyorum. İlkokulda kardeşim engelli olduğu için zorbalığa uğradım. Annem hastanede kalırdı. Abim ve ablam okulda olurdu ve ben babaaannemle kalırdım. Küçükken tüm kapılar kapanıp ışıklar sondugunde yalnız başıma ağladım. Babam ve annemin önceliği olmadım en azından buyuyene kadar ama gerek de kalmadı keşke umut yaşasa ve ben hala öncelik olarak kalmasaydım... Babaannem çok yaşlıydı ve benim okulum uzaktı. Bir gün okula giderken çok kötü şeyler yaşadım ama bunları anlatmaya cesaretim yok. Sadece, korkuyorum ama her şeye rağmen hayat çok güzel. Belki boş bir edebiyat olatak gelecek ama gökyüzü bana onları hatirlatiyor. O yüzden hava hep güneşli olsun :) bunu kaç kişi okur ya da okur mu briisi bilmiyorum ama sevdiklerimizin kıymetini bilelim bazen aileme kizsam dahi onlar iyi ki var. Onlara sarılın. Toprak onları almadan önce siz onlara sıkı sıkı sarılın. Eğer yapmazsanız size yemin ederim kardeşimi,babaannemi ve arkadaşımı(ondan da bahsetmeye pek cesaretim yok sanırım) rüyamda görmek için dua ederek uyuyorum. Herkesi çok sevin. Sevgi en güzel ilaç. Kendinize iyi bakın muah💗
YanıtlaSilselam, yorumunu okudum ve içimden yazmak geldi. aynı yaştaymışız bu arada. eğer istersen yazabilirsin instagram belki yardımcı olamam ama içini dökmen veya daha iyi hissedebilmen için bir faydam dokunur.
Silİlgin için teşekkür ederim Instagram ismini yazarsan mesaj atarimm
SilMerhaba ozan abi ben sizi uzun zamandır takip ediyorum Şevval ablayı seni seviyorum Allah zorlukların arasına bir kolaylik getirir elbet.. ben kendimi tanıtayım başıma geleni anlatayım 22 yaşındayım doğduktan 2 hafta sonra beyin kanaması geçirmişim ailem durumu fark edip beni hastaneye götürüyolar beynimin şu topladığını öğreniyor lar (hidrosefali hastasıyım) kafama şant takılıyor 22 yıl içinde baş ağrılarım felan olsada sıkıntı yoktu zaman zaman kontrollüme giriyordum doktorlarda sıkıntı yok kısa geliyor ama çalışıyor diyordu. Bundan bir ay önce ağrılarım başladı baş ağrım hortum çekilmesi gibi şikayetlerim ve de hortum ucunun gitti yer mide boşluğumda şişkinlik doktor bize pek sıkıntı yok biraz şantta pompalama sıkıntısı var demişti ameliyatt olmanda gerekli dedi. Ameliyat için raporlar tahliller EKG felan işlerimizimiz bitti anestezi doktoruna onaylatip ameliyat günü almaya gittim anestezi doktoru ben senin kalbinde bir sıkıntı gördüm bir kardolojiye git onaylat bunu gel dedi kardoloji kalbime baktı bu zamana kadar niye kardolojiye gelmedin diye sordu bende kalbimde ağrı felan yok yüzden dedim anestezi doktoru kardolojiye göndermeden bana bir kaç soru sormuştu nefes darlığın varmı yürürken yoruluyormusun koşarken felan bende nefes darlığım yok fazla yüreyemem koşmam demiştim. Kardoloji doktorunada anestezi doktoruna yürüyemiyorum koşamiyorum dedim ondan gönderdi dedim. Oda kalbime baktı senin kalbin delik dedi beni eko ÇEKMEYE gönderdi orda kalbin delik damarda genişleme var dediler... TEE çekilememi istediler (mideye hortum attip ordan kalbe bakma kamerayla ) diğer gün onu çektirmeye geldim bayilttip baktılar sonuç 10 gün sonra çıkar dediler bu arada ameliyat askıya alındı kalpte sıkıntı çıkınca 10 gün sonra sonuç çıktı benim damarlsr tersmis bide kalbimde delik varmış doğuştan küçükken şant ameliyattı olup neden belli olmamiş anlamıyorum 22 yıl sonra çıkmış vardır bundada bir hayır... Sonuçlar çıkınca doktora gittik orda bizi kalp damara yönlendirdiler bana ameliyat olman gerek ilerleyen zamanlarda yürümekte bile Zorluk çekersin sırt ağrın felan varsa kalpten geliyor demişti vardı onun içinde fizik tedaviye gidiyordum sebebini bulamamışlardı doktora durumu anlattım şanttimin değişmesi gerek ameliyat olmamda sakınca varmı diye oda kalbi etkilemez sen ameliyattini ol düzelince kalpten olursun demişti anestezi kağıdını onayladı anestezi doktoruna götürdüm hastanenin aramalarını bekle dedi seçim için memlekete giderken cumartesi günü hastaneden aradılar salı günü yatış yapın Çarşamba ameliyat olman gerek dediler pazar günü oy kullanır kullanmaz evimize döndük pazartesi doktora gittik kanım düşük olduğu için Kızılay'a kan takası yaptık. Salı günü yatış yaptım kan takıldı felan derken Çarşamba sabah 8 amelliyatta aldılar ameliyatta hortumun ette yaptiştigini öğreniyorlar fazladan yer kesimişler bu yüzden 2 haftalıkken takılan şeyin yapışması gayet normal ve hortumun şant cihazından koptuğunu öğreniyoruz kalp olayı çıkınca bende hortum gerilemesi olmamişti o sıra kopmuş ( çok şükür bin şükür Allahıma ne kadar dua etsem az ) verilmiş sadakam varmiş anormal birşey yapmamiş kafam ödem toplaya bilirdi. Zihin gerilmesi olabilirdi çok şükürkki olmamiş ameliyattan çıktığımda çektiğim acillar duyduğum şeyler ne kadar az şükrediyormuşuz 1 hafta bile olmadı ameliyat olalli sadece WC ihtiyacımı karşılayacak kadar yürüye biliyorum başım aşırı ağrıyor kafam çatlıyor şkelinde dikişlerim ağrıyor yavaş yavaş toparlicami inanıyorum Allahım bunada şükür iyileşince kalp ameliyatıda olacam bu arada ameliyattan uyandığımda saçımı 0 vurmuşlardı sağlık olsun onu ben gözden çıkarmıştım zaten bu dünyada en büyük servet sağlıkttir sağlığın yerindeyse en Zengin insan sensindir
YanıtlaSilNeden bu kadar uzattın okurken yoruldum geçmiş olsun
SilValla ailemin bile beni sevdiğini çokça düşünmüyorum bı 3-4 aya kadar öncesinde intih@* bile etemeye çalıştım ama başaramadım olmadı sizi severek izledim hatta ailem oldunuz arkadaşım hayatımın bir parçası oldunuz faw çift falan şimdi ayrılacağınızı gökdenizimin bizi çok güzel bir yerden izlediğini duydum üzüldüm ağladım çünkü dediğim gibi ailem arkadaşım herşeyim sizsiniz gene tabikide seni izleyeceğim yada gene şevval ablayı izliyor olucağım ama ben şunu düşünüyorum da sizin çocuğunuz olsam gurur duyardım böyle bir annem ve babam olduğuna eminim ki de gökdenizim de gurur duyuyordur iyi ki varsınız iyi ki varsın ozan abim seni çok ama çok seviyorum umarım istediğin hayatı yaşayabilirsiniz hayat sizi umarım bir daha bir araya getirir sizi izlerken keyif alıyor olurdum ama olsun sizin için doğru karar buysa ve böyle daha mutlu olacaksanız böyle olmaya da alışıcaz dediğim gibi Gökdenizim çok güzel yerlerden bizi izliyor onun yanına gitmek çok isterdim fakat kendime bunları yaparak değil Gökdenizim ve sizin için dua ederken mutlu olacağımı düşünüyorum bu kadar uzun şey yazdım bunu okursan çok mutlu olurum seni çok ama çok seviyorum yazmak istersin diye Instagram hesabım: bruhhhxn67 umarım yazarsın ozan abim iyi akşamlar diliyorum
YanıtlaSilBöyle birşey yaptığın için ne kadar teşekkür etsem az ozan abi. Öncelikle şevval abla ve sen mükemmel bir ebeveynsiniz sizi severek takip ediyorum. Hiç psikoloğa gitmedim gitsem ilaçlara bağımlı yaşayacaktım çünkü. Ortaokul zamanları pandemiden önce 10-11 yaşlarındaydım. Annem bize cips parası verip evden kaybolurdu. Yani büyümeye başlarken annem yoktu bu çok yaralıyordu beni. Ama hiç ihtimal vermezdim böyle yapacağına. Şüphe vardı ama sacmalama diyerek susturuyordum kendimi. Yemek yerken esra erol açıktı bi ara annem sordu bize "ben evden kaçsam siz kiminle kalırdınız? " diye. Seninle geliriz anne dedik çünkü o zamanlar anneme çok düşündüm.hâlâ öyleyim ve bu yüzden kendimi affetmicem.neyse birgün okuldan çıktık okul yokuşta ama yokuş 30-40 adımlık bi yokuş mesafe çok az. Annem arabayı yokuş aşağı parketmiş bizi almaya gelmiş. Arabaya bindik. Yokuş aşağı indik annem arabayı durdurdu aşağı indi ve gitti. Elinde bi gülle geldi. Orada buldum yazık olmasın diye aldım dedi ama esra erol'dan aşinaydım bu duruma. Sevgilisi vardı. Öyle sanıyordum ama sevgilisi değil sevgilileri varmış. Annemin en yakın arkadaşı hoca bi abla var babam çok teşekkür ediyor hâlâ araba aldığımız zaman borç vermesine ama annemin en büyük destekçisi oydu. Beraber yapıyorlardı zaten ne bok yaparlarsa. Eve geldik neyse evde babaannemin misafirleri var. Bende annemin telefonuna günler önceden parmak izi koymuşum onunla girdim telefonunu kurcaladım aşkımlı canımlı mesajlar. Ben 11 yasımda görmemem gereken herşeyi gördüm. Ağladım orada. Annem geldi yanıma dedim gördüklerimi. Teselli etmedi. Telefonumu nasıl actın dedi. İşletiyorlarmıs hanımefendiyi. Neyse birdaha hiç yakalamadım. Pandemi oldu. Annemin hamilelik haberi falan. Çok seviniyorum çünkü çok istiyordum bir kardesim daha olsun. Oldu çok şükür. Hastanede elimize bir kart verdiler mavi ayakizi var kan grubu adı vs. Kan grubu Brh+ diyor. E babam Arh+ annem 0rh- imkansız? %50 ihtimalle üvey. Ne babama anlatabildim ne başkasına. İlk defa buraya yazıyorum. Anne tarafım Kürt duvarlara annem ölür. Mantıklı karar vermek zor o yüzden kalbimle verdim. Bu sır ömür boyu benimle kalacak çünkü hayat kısa annem her ne kadar böyle bir hata da yapmış olsa benim annem beni seviyor çok seviyor hemde hissediyorum. Bende seviyorum ama güvenemiyorum. Babam konusuna gelecek olursak o konuda da şanssızım. Küçükken herkes etekler giyerken bana giydirmesi. Mağazada ağladığımı biliyorum. Mini eteği üstüme denerken ayna karşısında hayalini bile kurma diyip eteği yere fırlatmıştı. Kızım süslenmek istiyorum kendini kime begendiricen diyo erkek sanatçıyı takip edince boğazımı sıkmışlığı var kapıyı sertçe kapatınca tokatlamışlığı var. Hevesimi kursağımda bıraktı bırakmaya devam ediyor. Erkek kuzenimin elini sıktığım için o elini kırarım demişliği var. Tacize uğradıktan sonra tesettüre girdi demişliği var. Hep dışarıdan bekledim ilgiyi sevgiyi. En ufak ilgiden deli gibi sevindim. Yani siz bebeginize bile bu denli sadıkken benim ailem niye böyle diye sorguladım sizin sürecinizde. Korumak değil bu bambaşka bişey. Küçücüktüm erkeleri nasıl tahrik edebilirdim? Siz çok mükemmel anne babasınız kendinizi suçlamayın.
YanıtlaSilçok üzüldüm senin adına şuan kaç yaşındasın
Sil17 abi
SilMerhaba herkesin yorumlarını okurken çok üzüldüm benimde acılarım çığlık attı ve belki benimle aynı durumları yaşayan insanlar vardır okurken aynı acıları yaşamışsak eğer acsını paylaşa bilsin diye yazıyorum daha 5-6 yaşlarındayken başladı dertlerim küçücük omuzlarıma ömür boyu taşıyacağım bir yük bindi babamla birlikte evimiziden çok uzak olmayan bir yere seyahat ederken birden bir yerde durduk ve arabamıza bir kadın bindi ön koltuktan kalkmamı söyledi ve arkaya geçtim daha o yaşta aldatma nedir öğrendim çok üzüldüm annem üzülür diye söylemekten çok korktum ya nasıl ispatlayacaktım kendimi yada anneye nasıl söylenirdi bilmiyorum zaten o yaşa kadar fotoğraflarımın hepsi gülerek o yaştan sonra hiç bir küçüklük fotoğrafımda gülmüyorum yıllar geçti tabi bu aralıkla hep şiddetle sözde bize eğitim vermeye çalışan babam ve üzülerek söylüyorum pasif bir annem vardı.13 yaşında sevgili denmeyecek kadar uzak olup birbirimize mektup gönderdiğimiz saf ve temiz duygularımızı paylaştığım erkek arkadaşım oldu sonrasında okuldaki bir hoca ailemize söyledi(kışkırtıcı bir şekilde) dudağım patlayana kadar dayak yedim ve sözde Eğitilmek için dini bir kız yurduna ve edildim sürgün edildim kısacası evimize deuzaktı halbuki tek ihtiyacım sevgiyken daha da uzaklaştırıldım aile evinden. Aile apartmanında oturuyoruz babanemler hep anneme eziyet ettiler kullandılar hor gördüler arkasından konuştular bir gün babannemle söz dalaşına girdiğim için bana iftira attı ve babam ağzımdan, burnumdan kan gelene kadar kafam şişene kadar ellerimi tuttu ve bana defalarca kez yumruk vurdu . Bir iki sene sonra yeni bir acı girdi hayatıma, annem sessiz sakin çok temiz saf kalpli bir insan dayanamadı bu iğrenç insanlara ve psikolojik olarak rahatsızlandı sonrasında hastalığı arttı ve hastaneye yatırıldı şizofreni tanısı koyuldu aileler arasında kavga sen yaptın senin yüzünden oldu kavgaları arasında ben ve üç kardeşime sahip çıkan olmadı daha en küçük kardeşim 3 yaşındaydi bazen hastaneden taburcu olurdu anneannemgil bakardı anneme. Anneanne gile annemi görmeye gittiğimizde bize göstermezlerdi çünkü onlara göre bizde suçluyduk Babannemgil ise ona anne demeyin sizi bıraktı derlerdi . Hepimiz bütün bu acılarla başbaşa kalmıştık kendimiz büyümek zorunda kaldık bu kötü dünyada tabi bunların verdiği hasarları atamadık hayatımızdan defalarca kez intihar ettim ölemedim hep sevgiyi dışarda aradım. Yatılı yurtta kaldığım için kardeşlerimin nelerle savaştığını tabiki bilmiyordum taki 3 ay önce küçük kardeşimle dertleşirken bana tanıdığımız biri tarafından tacize uğradığını söyledi herşeyden nefret ettim lanetler okudum içimden bu hayatı Allah ı sorguladım bunu haketmedi dedim ailemden daha çok nefret ettim daha diğer erkek kardeşlerimin neler yaşadığını bilmiyorum bile bilirsiniz erkekler daha zor anlatır böyle şeyleri ama sormaya cesaret edemedim hiç bir zaman şu an evliyim ama geçmişte yaşadığım güvensizlikler yüzünden babamın sadece para anneminse sadece yemek verebildiği bir çocuk bütün resmi işlerini tek başına halletmeye çalışan yurtta hasta olsa ailesine söylemeyen bir çocuk olarak bu gün evliyim eşimle de son zamanlarda aramız hiç iyi değil kötü biri değil ama anlamıyoruz birbirimizi onu da güvensizliğim yüzünden çok çektirdim onunda çok fazla psikolojik çıkıntısı var o da bana çok çektirdi birbirimizi seviyor mu istiyor muyuz bilmiyorum ve şimdi her şey çok boktan hayata dair umutlarım devam ediyor hem çalışıyorum hem kpss hazırlanıyorum çünkü kimseye muhtaç olmamalıyım hayattan aldığım bir kaç ders ve deneyimlerimde şu
SilKimseye%100 güvenme%1 de olsa pay bırak
Zor günde yanlız olacaksın, o günler gelmeden maddi yatırımın olsun
Kimseden sevgi dilenme sevgi kendi içinde
Ve en önemlisi de sürekli ilerle geriye hiç bakma hatandan ders çıkar ve tecrübe olarak kabul ederek hayata devam et
Herkese acını gösterme dimdik dur
Kendini kötü hissediyorsan psikolog desteği al (hap kullanmadan)
Bu alanı bize tanıdığın için teşekkürler ozan blogdan yazdıklarını okumaya devam ediyor olacağım.
Ozan abi merhaba. Canım o kadar sıkkın, içimde o kadar çok hüzün var ki birisi dokunsa ağlayacağım. Tam bayram önü, mübarek Ramazan günü işten çıkarıldım. Yetmezmiş gibi devir etmeye 13 saat yol geldim ve şimdi de aynı yolu geri döneceğim. Pirimi mi kesmiş patron um hak etmediğimi düşünerek. Çalışma arkadaşlarım da cabası, çalışırken çok iyiyiz işten çıkartılınca benden kötüsü olmaz. O kadar bunaldım ki biriyle konuşmasam çatlayacağım artık, bende sana anlatmak istedim.
YanıtlaSilMerhabalar öncelikle başınız sagolsun. Ben 17 yasinda lise öğrencisi bir genç kızım ailemle yaşıyorum ve bi abi Bi abla Birde kız kardeşim var ortanca oluyorum.Babamla anlaşamıyoruz pek fazla o beni heryerde sinirli agresif diye anlatıp insanları benden uzaklaştırıyor çevrem beni saldırgan Bi köpek gibi görüyor yanıma yanaşmıyor ben hep babam büyük diye saygı duyuyotum
YanıtlaSil......devamii
SilBu nedenle hep alttan alan taraf oluyorum ve hep beni aşağılıyor. Ara sıra ablamla tartışıyor ve ablam hiç alttan almadan cevap veriyo yüzüne ama en çok onu sevdiğimi benim halden anlamayan biri olduğumu söylüyor oysaki ben staj paramı ihtiyaç olur diye hiç fuzuli harcamadan anneme veriyorum ve
neredeyse senede bir parça kıyafet alıp Bi sene giyiyorum sorun kimde gerçekten bilmiyorum. Gecenki kavgamızda bardağı taşıyacak hamleyi yaptı ve bana tokat attı h3mde Bi kaç kez ve ölsem uzulmeyecegjni söyledi .Biraz ağırıma gitti ama belli etmedim annem kanser hastası onun için susuyorum ama annem bile bana küfür etti bu zamana kadar Bi kere arkamda durmadilar kendi başıma hallettim hep bu ara gerçekten iyi değilim ve hastayım belli edemiyorum dikkat çekmek içn yapıyorsun diyolar geçenlerde yoğun baş ağrısıyla hastaneye gittim beynimde kötü huylu bit tümör olduğunu öğrendim aileme söylediğimde ise kötüye bisey olmaz dediler ve yine benimle dalga geçtiler doktorlar her seferinde yanımda ailemi istiyor ama onlar küçük kardeşimin istekleriyle uğraşıyorlar ve istekleri ise genelde günlük kıyafet almak dışarıda kahvaltı yapmak abim genelde işte olduğu için Bi çok olaydan haberi yok derdimi dinler ara sıra ama anlatamıyorum artık öyle işte abi içimden geldi buraya gelipde kim derdini anlatıp ta derman bekliyorsa Allah'm onun dertlerini yok etsin amin inşallah
Sinirimden ne gıcık tipler bunlar yaaa seninle yakın yaşlardayız nasıl bir his içinde olduğunu anlayabiliyorum ama her şeyden obce sağlık boşver onları Allahım yarabbim sinir oldum
SilYa abi ben bir süredir sizi takip ediyorum ilk şevval ablayla tanıdım sizi ve cidden ikinizi de çok seviyordum ve imreniyordum sizinki kadar hissetmesem de sizinlr birlikte yaşadım aslında acılarınızı cidden çok da dualar ettim ama işte hayat bu her zaman iyi şeylerle gelmiyor. Bende bi evlilik sürecindeyim. Yani nasıl toparlicam bilmiyorum şikğrler olsun baktığımda bi derdim yok sadece sizi merak ediyorum şevval ablayla nefen boşandığınızı falan bu olay mı yıprattı sizi yoksa önceden mi sevginiz bitmişti sizden sonra aşka sevgiye inancım bitti valla çok üzüldüm ya
YanıtlaSil